Verslag-2
Blijf op de hoogte en volg Marianne
10 September 2016 | Verenigde Staten, Denver
Verslag 2
Vanmorgen vroeg( donderdag 8 september ) het was even voor 7 uur, werden we wakker door heel zacht geritsel en voetstappen, vlak naast ons slaapkamerraampje. Alle andere geluiden dan, die je thuis gewend bent, zijn vreemd, dus je kijkt nergens vreemd van op. Wim deed het rolgordijntje omhoog en ja hoor, een kanjer van een Moose ( een rendier, zo groot als een paard ), vlak voor ons raam. Hello there, goodmorning to you, maar hij zei niets terug en at onverstoorbaar de struik kaal waar hij aan begonnen was. Heel gewoon hier, is ons verteld. Ook kan je beter geen eten buiten laten staan, omdat je anders de kans hebt een beer op visite te krijgen en dat is echt het laatste wat je wil. Even later, kwam er een hele hertenfamilie langs, voor ons bijzonder.
Gedoucht in de camper, dat op zich al een uitdaging is. Alles is aanwezig, heerlijk warm water, alles erop en eraan, maar formaat XXS. Het fonteintje is zo klein, dat je echt goed moet mikken met tanden poetsen, maar ach, je gaat kamperen of je gaat het niet. Hoewel dit niet echt kamperen is hoor, zo luxe allemaal.
Na het ontbijt zijn we naar het stadje Grand Lake gegaan. En wat is daar? .......juist, de naam zegt het al, je kan er niet omheen. Ja, kan wel, maar dat is een pokke eind lopen. Echt heel mooi en een super leuk stadje. Je ziet er echt nog de tijd van de indianen in terug. ( trouwens, als je op vliegveld Denver aankomt, hangt het er ook vol met grote posters van veel Indianen stammen die er in het verleden hebben geleefd.)
De sfeer die er hangt is geweldig, heel gemoedelijk en vriendelijk. Maar ook puur Amerikaans, op ieder huis, winkeltje of restaurantje hangt de Amerikaanse vlag. Zelfs op auto's en motoren, wappert de Union Jack.
Niet te laat terug naar de camping ( dat noemen ze hier dus een RV campground ) om nog even lekker te relaxen in het zonnetje.
Morgen gaan we door naar de tweede camping. Nog steeds zitten we dan in Colorado, maar in Estes Park, een stuk noordelijker.
Vrijdag 9 september zijn we na het ontbijt op ons gemak in gaan pakken en de camper losgekoppeld van water, stroom en afvoer. Beetje slordig als je dat laat zitten, dan slingeren er 3 slangen achter je aan en je wil niet weten wat daar dan uit komt. We zijn op weg gegaan naar Estes Park, maar dat had ik al eerder gezegd. We hebben de Peak to peak Highway genomen, een route waar je alleen van kan dromen, zo mooi. Dwars door het Rocky Mountains National Park met prachtige uitkijkpunten en picknick plaatsen. Op het hoogste punt zit je toch zo’n 4000 mtr. hoog en boven de bomengrens. Niet naar beneden kijken en vooral niet nadenken wat er na een stuurfoutje mis zou kunnen gaan. Helemaal boven er even uit om al dat moois op film en foto vast te leggen, maar dat viel tegen. Zooooo koud. In korte broek en shirtje was dat geen goed idee bij 2 graden. Dus gauw truien en lange broek aan. Beneden aangekomen, de camping opgezocht en ons plekje voor 1 nacht, aan een riviertje goedgekeurd.
Trouwens, voor alle nationale parken in USA moet je betalen of je kan een pas kopen van 80 dollar. Die pas is 1 jaar geldig en mag door 2 personen gebruikt worden. Je moet er je handtekening op zetten. Via Marktplaats dus een pas gekocht met 1 handtekening erop en er 40 euro voor betaald. 2e handtekening er op gezet en klaar. In 1 dag hebben we de pas er al uit. Een aanrader dus, mocht je ook deze kant uit willen.
Vanmorgen vroeg( donderdag 8 september ) het was even voor 7 uur, werden we wakker door heel zacht geritsel en voetstappen, vlak naast ons slaapkamerraampje. Alle andere geluiden dan, die je thuis gewend bent, zijn vreemd, dus je kijkt nergens vreemd van op. Wim deed het rolgordijntje omhoog en ja hoor, een kanjer van een Moose ( een rendier, zo groot als een paard ), vlak voor ons raam. Hello there, goodmorning to you, maar hij zei niets terug en at onverstoorbaar de struik kaal waar hij aan begonnen was. Heel gewoon hier, is ons verteld. Ook kan je beter geen eten buiten laten staan, omdat je anders de kans hebt een beer op visite te krijgen en dat is echt het laatste wat je wil. Even later, kwam er een hele hertenfamilie langs, voor ons bijzonder.
Gedoucht in de camper, dat op zich al een uitdaging is. Alles is aanwezig, heerlijk warm water, alles erop en eraan, maar formaat XXS. Het fonteintje is zo klein, dat je echt goed moet mikken met tanden poetsen, maar ach, je gaat kamperen of je gaat het niet. Hoewel dit niet echt kamperen is hoor, zo luxe allemaal.
Na het ontbijt zijn we naar het stadje Grand Lake gegaan. En wat is daar? .......juist, de naam zegt het al, je kan er niet omheen. Ja, kan wel, maar dat is een pokke eind lopen. Echt heel mooi en een super leuk stadje. Je ziet er echt nog de tijd van de indianen in terug. ( trouwens, als je op vliegveld Denver aankomt, hangt het er ook vol met grote posters van veel Indianen stammen die er in het verleden hebben geleefd.)
De sfeer die er hangt is geweldig, heel gemoedelijk en vriendelijk. Maar ook puur Amerikaans, op ieder huis, winkeltje of restaurantje hangt de Amerikaanse vlag. Zelfs op auto's en motoren, wappert de Union Jack.
Niet te laat terug naar de camping ( dat noemen ze hier dus een RV campground ) om nog even lekker te relaxen in het zonnetje.
Morgen gaan we door naar de tweede camping. Nog steeds zitten we dan in Colorado, maar in Estes Park, een stuk noordelijker.
Vrijdag 9 september zijn we na het ontbijt op ons gemak in gaan pakken en de camper losgekoppeld van water, stroom en afvoer. Beetje slordig als je dat laat zitten, dan slingeren er 3 slangen achter je aan en je wil niet weten wat daar dan uit komt. We zijn op weg gegaan naar Estes Park, maar dat had ik al eerder gezegd. We hebben de Peak to peak Highway genomen, een route waar je alleen van kan dromen, zo mooi. Dwars door het Rocky Mountains National Park met prachtige uitkijkpunten en picknick plaatsen. Op het hoogste punt zit je toch zo’n 4000 mtr. hoog en boven de bomengrens. Niet naar beneden kijken en vooral niet nadenken wat er na een stuurfoutje mis zou kunnen gaan. Helemaal boven er even uit om al dat moois op film en foto vast te leggen, maar dat viel tegen. Zooooo koud. In korte broek en shirtje was dat geen goed idee bij 2 graden. Dus gauw truien en lange broek aan. Beneden aangekomen, de camping opgezocht en ons plekje voor 1 nacht, aan een riviertje goedgekeurd.
Trouwens, voor alle nationale parken in USA moet je betalen of je kan een pas kopen van 80 dollar. Die pas is 1 jaar geldig en mag door 2 personen gebruikt worden. Je moet er je handtekening op zetten. Via Marktplaats dus een pas gekocht met 1 handtekening erop en er 40 euro voor betaald. 2e handtekening er op gezet en klaar. In 1 dag hebben we de pas er al uit. Een aanrader dus, mocht je ook deze kant uit willen.
-
10 September 2016 - 09:28
Myrle:
Wat een leuke verhalen! Geniet ervan! -
10 September 2016 - 13:55
Martina:
Wat heerlijk zo' n verhaal wat ik herken van 10 jaar geleden toen wij ook zoiets deden!
Geniet er van en ik kijk uit naar je volgende verslag. -
10 September 2016 - 16:51
Yvonne:
Leuk verhaal! Wat een super gave reis! Mooie foto's ook weer. Zo ver weg, bijna niet voor te stellen! Heb je die film wel eens gezien met die camper? RV met Robin Williams. Haha, moest hier aan denken omdat je over die slangen verteld. -
11 September 2016 - 13:13
Kees Neervoort:
Hoi Wim en Marianne,
Wat heerlijk om te lezen.
Prachtige foto's.
Enjoy the rest en we wachten op het volgende verslag.
groetjes,
Kees en Sandra -
11 September 2016 - 22:14
Gies En Nir:
Wat een heerlijk verhaal om te lezen, je schrijft leuk!!
Ben benieuwd naar het volgende reisverslag!!
Veel plezier daar!!
xxx Gies en Mir
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
