Verslag-5

Dinsdag 20 september
Vandaag gaan we weg uit Yellowstone park, nadat we er 5 nachten hebben overnacht. Een beetje met wisselende gevoelens. Een prachtig park, midden in de natuur. Je wordt daar echt helemaal “ zen “. Maar voor ons was het erg wennen, omdat je het drukke, haastige leventje gewend bent. Maar……hoeveel rust ik nu in m’n hoofd heb, je wil het niet weten . In ieder geval weer een hele hoop mooie foto’s, film en herinneringen gemaakt.
Dus nu op naar Jackson, daar is onze 6e RV campground van deze reis. Daar blijven we 2 nachten. Wij rijden dus in een RV ( recreational Vehicle ). T’ is maar dat je even weet. De rit is ongeveer 200 km door Yellowstone Park en het Grand Teton gebergte. Halverwege deze mooie rit ligt het Jackson Lake. Daar hebben we even echt de tijd genomen om van te genieten en foto’s van te maken. Een prachtig groot blauw meer met de bergen op de achtergrond, bergen waar op de top de eeuwige sneeuw ligt. Echt wonderschoon. En dan voel je je zo klein en tegelijkertijd ook zo dankbaar dat je dit mag aanschouwen. Jemig, wat een sentimenteel gezwets zeg, maar …….. het was gewoon mooi. In Jackson alleen even gestopt om bij het visitor centre te vragen waar we de camping konden vinden, want ons GPS apparaat weigerde hardnekkig zijn dienst. Nou, dan niet, dan maar op de ouderwetse manier. Nog 10 mile rijden, 17 km dus. En ja hoor, aan Snake river, een gezellige camping, gelukkig weer met full hook up, dus weer van alle gemakken voorzien. Ook weer internet, want dat is echt niets hoor, in deze tijd, om zonder te moeten. Sorry, lieve mensen, die we ongerust hebben gemaakt, dat was echt niet de bedoeling, maar het overkwam ons gewoon, we waren daarvan van tevoren niet van op de hoogte gesteld.
Trouwens , nog wel erg gelachen hier op de camping. Het valt ons gewoon op dat de mensen hier ( overal waar we tot nu toe zijn geweest ) echt heel aardig en gastvrij zijn. Maar op deze camping slaat het alles. Er rijden de hele dag 2 oude baasjes rond in een golfkarretje, om iedere nieuwe gast zijn/haar plekje aan te wijzen en ze te helpen om netjes de hele zooi aan te sluiten. Maar als ze 20 keer langskomen, wordt er 20 keer uitgebreid gezwaaid en gedag geroepen, of je ze iedere keer voor het eerst ziet. Nou, ik kan je vertellen dat dat echt op je lachspieren gaat werken. Het leek wel een comedy van de Mounties. We lagen echt in een deuk elke keer, daar kwamen ze weer aangehobbeld in dat aftandse karretje. “Hello, how are you folks”. Pffffff.
Woensdag 21 september
We staan in tweestrijd. Weer heen en terug, bij elkaar 4 uur gaan rijden om naar Idaho Falls te gaan of gewoon lekker Jackson in gaan om het geweldige stadje te gaan bekijken en een hapje te gaan eten. Morgen gaan we weer uren rijden naar onze volgende bestemming, dus Jackson wint. Kunnen we gelijk weer wat boodschappen inslaan voor de komende dagen. Jackson is dus echt leuk, nog heel veel invloeden van indianen en cowboys kom je tegen. Er zijn nog aardig wat winkeltjes die uitpuilen met cowboylaarzen en stetsons, honderden op een rij. Geweren, pistolen en messen, je kan het zo gek niet bedenken, je kan je zo kopen, of je bij de bakker bent. Cowboylaarzen, van echt mooi leer, ja, die wil ik wel. Alleen kijken kan geen kwaad toch? Ach joh, maar 450 dollar per paar. Toch maar niet. De rest van de dag heerlijk in het zonnetje gezeten met een boek en lekker gekookt in de camper, prima te doen. Morgen gaan we naar Manila, dat ligt in Utah, een behoorlijk eindje rijden. Niet erg hoor, onderweg is het ook genieten, want je ziet het landschap met het uur veranderen en wat je af en toe voorbij ziet komen aan trucks, campers en aanhangers. Het valt gewoon op als er een “ gewone” personenauto langs komt zetten.


Donderdag 22 september
Nou, niet dus. Geen mooi landschap en we hebben geen mooi weer. Om 9.15 uur weggereden uit Jackson met een heel klein zonnetje, maar hoe zuidelijker we gingen, hoe slechter het weer werd. De hele weg kwam het water dus met bakken uit de hemel, jammer. Maar ook de omgeving was afschuwelijk. Haha, ja, eerlijk is eerlijk. Het leek wel een maanlandschap. We hebben 1 lange weg gereden….4 uur lang en misschien 4 boerderijen gezien. Tja, wie wil daar ook wonen, ik moet er niet aan denken. Dus wij waren al een beetje huiverig, waar komen we terecht. Maar goed, het is maar voor 1 nachtje. Maar ik moet zeggen, uiteindelijk kwamen we in een alleraardigst dorpje met een echt geweldige camping. Schoon, gezellig en weer zulke gastvrije mensen.
Ja, dat is dan het nadeel hier. Als je van het ene naar het andere natuurgebied wilt reizen, zijn de wegen er naartoe vaak lang. Totdat je weer in een natuurpark komt, dan vergaap je je weer aan al het moois dat je voorgeschoteld krijgt.
Maar ja, voor nu, het regent nog steeds, dus van buiten zitten zal wel niets komen. Wat een verschil met gisteren, toen zaten we om 21.30 uur nog buiten met een wijntje.
Nog 3 dagen vakantie houden, maandagochtend moeten we de camper weer inleveren in Denver en ons vliegtuig gaat maandagavond om 19.30 uur Amerikaanse tijd. In Nederland is het dan dinsdag 3.30 uur. Wij komen dinsdag, einde van de middag weer in Nederland aan. Wij hebben in ieder geval een heerlijke vakantie gehad, veel gezien, veel indrukken opgedaan en veel leuke mensen gesproken. Amerika is een geweldig land om op vakantie te gaan, maar je moet er niet tegenop zien om kilometers te maken. Je kan je niet voorstellen, als je Nederland gewend bent, hoe groot de afstanden hier zijn, en eigenlijk hebben wij dan nog maar een klein stukje gezien. Wij hebben gekozen voor een reis met veel natuurschoon en hebben bewust de grote steden gemeden.
Ik zal zien of ik nog een laatste verslag kan schrijven, dan hangt er ook van af, of we op dat moment internet hebben. Maar zo niet, dan wil ik jullie bedanken voor het lezen van onze vakantiebelevenissen en het reageren daarop. Dat is echt zo leuk als je die reacties leest. Dank jullie wel en tot in Nederland maar weer. Bye bye